Ιστορία

Γεώργιος  Φιλοσόγλου, του Ιορδάνη και της Ελισάβετ με καταγωγή από τον Πόρο (Μπόρ) της Καππαδοκίας αρτοποιός.

     << Αρτοποιείο  Φιλοσόγλου >>  επί της οδού Σάμου 77, στη Νέα Ιωνία Βόλου στο οίκημα της οδού Σάμου με Κολοκοτρώνη τότε και αργότερα Χαλκηδόνος, εγκαθίσταται προς το τέλος της δεκαετίας του 1960 η οικογένεια  Φιλοσόγλου, που αποτελείται από τον κ. Γιώργο, την κ. Ευανθούλα, και τα δύο τους παιδιά , τον Ιορδάνη και την Νόρα. Γυρίζοντας πίσω στα χρόνια της αθωότητας, θυμάμαι ότι η νεοφερμένη οικογένεια είχε εγκατασταθεί σε ένα μικρό μέρος του γωνιακού οικήματος που προανέφερα, ενώ το υπόλοιπο αποτελούσε τον καινούργιο φούρνο της  γειτονιάς  μας με επιγραφή << Γεώργιος Ιορδάνης Φιλοσόγλου>> η αγάπη του κυρίου Γιώργου για την δουλειά του ήταν θαυμαστή. Φούρνιζε και ξεφούρνιζε με απίστευτη ευκολία και γρηγοράδα τα ψωμιά του με εκείνο το τεράστιο φτυάρι. Η γυναίκα του Ευανθούλα του βοηθούσε μέρα νύχτα στην παραγωγή του ψωμιού.      

Ο Γιώργος Φιλοσόγλου με το ποδήλατο του μοιράζει ψωμί  

     Η ιστορία του κυρίου Γιώργου λίγο πολύ γνωστή εφόσον και οι γονείς των περισσοτέρων απο εμάς είχαν προσφυγική καταγωγή. Η οικογένεια του είχε έρθει απο τον Πόρο της Καππαδοκίας, εγκαταστάθηκε στο νεοσύστατο συνοικισμό της Νέας Ιωνίας και δημιούργησε ένα απο τα πρώτα αρτοποιεία της. Ο μικρός τότε Γιώργος βοηθούσε τον πατέρα του Ιορδάνη στο φούρνο, ενώ τα πρώτα χρόνια ήταν εξαιρετικά δύσκολα. Τα μαθητικά του χρόνια κύλησαν στις αίθουσες του 8ου Δημοτικού Σχολείου. Ο πόλεμος του 1940 τον βρίσκει στην έκτη τάξη και προσωρινά διακόπτει το σχολείο. Ακολουθεί η κατοχή, οι Γερμανοί και οι Ιταλοί. Ο μικροκαμωμένος Γιώργος φορώντας το σακάκι του πατέρα του -ειδικά διαμορφωμένο με μεγάλες εσωτερικές τσέπες- πουλάει ψωμί στα Παλαιά, στην πλατεία Ελευθερίας και αλλού... Κάπου όμως στα Παλιά οι Γερμανοί κάνουν μπλόκο, η πλατεία αδειάζει, οι Γερμανοί συλλαμβάνουν όλους τους άνδρες και ο πιτσιρικάς τότε Γιώργος σώζεται χάρις στην ψυχραιμία του να τρυπώσει πίσω από τον πάγκο ενός καφενείου. Ακολούθησαν τα δύσκολα χρόνια της μεταπολεμικής Ελλάδας, υπηρετεί τη θητεία του στο στρατό ως μάγειρας και φαίνεται ότι η μοίρα είχε αποφασίσει γι' αυτόν να ασχολείται πάντα με την τροφή. 

     Αρχές της δεκαετίας του 60 τον βρίσκουμε με τα αδέρφια του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Εκεί θα συμφωνήσουν με τη Γερμανική εταιρεία Werner για την αγορά ενός καινούργιου φούρνου την θρυλική <<Viennara>>, όπως την αποκαλούσε. Αυτό είναι το πρώτο άλμα μετά τον θάνατο του πατέρα του. Ο καινούργιος φούρνος ψήνει εξαιρετικά το ψωμί με τη βοήθεια του ατμού και οι αδελφοί Φιλοσόγλου αποκτούν φήμη που θα διατηρήσουν μέχρι σήμερα.

     Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 η εταιρεία << Φιλοσόγλου Αδελφοί >> διαλύεται και ο κ. Γιώργος ακολουθεί δικό του ξεχωριστό δρόμο παντα στο αρτοποιείο της οδού Σάμου 77 στη Νέα Ιωνία. Άλλωστε σε λίγα χρόνια το 1987, αναλαμβάνει το αρτοποιείο ο γιός του Ιορδάνης που τελειώνει τις σπουδές του ως οικονομολόγος και έτσι η αλυσίδα συνεχίζεται με έναν νέο αρτοποιό. Αναβαθμίζει το επάγγελμα και διαθέτει το ψωμί μέσω των καταστημάτων του στο Βόλο και στην γύρω περιοχή. Οι προτροπές και οι συμβουλές του πατέρα του αποτελούν πραγματικό οδηγό ζωής για εκείνον και τα παιδιά του